Moje:
Mała tajemnica, niewielka, lecz cudna.
Niekiedy dziwna, momentami trudna.
Ciemna i jasna,
lekka jak puch.
Niesamowita zagadka dzielona na dwóch.
Jesteś moim poziomkowym sekretem,
stanowisz mą tajemnicę.
Poziomkowe wargi, poziomkowe oblicze.
W poziomkowym sercu rosną malin krzaki,
ust poziomkowych owocowe smaki.
Poziomkowe oczy, dłonie poziomkowe,
chyba zupełnie straciłam już głowę.
Wierzyć mi możesz na słowo,
przy tobie się czuję... poziomkowo ♥
Heej : ). Wyżej zamieszczam wiersz mojego autorstwa, napisany dzisiaj, dostałam jakiegoś napadu radosnej twórczości późnym popołudniem, wszystko przez was :P. Siedzę sobie i rozmyślam... Mam trochę za dużo czasu na myślenie, nie do końca mi to służy. Nie mogę się doczekać zielonej, zacny pokoik: Asia, Dusia, Lysia i moja kochana córeczka < 3. A tak z innej beczki, fragment rozmowy, która mnie urzekła:
- Czy po tym, co zrobiła mam prawo urwać jej jakieś części ciała, wykręcić lub po urwaniu zamienić miejscami?
- Nie. Masz prawo udawać, że jej nie znasz.
A o to moje zdziwione kochanie:
Na dzisiaj koniec, 3majcie się : )

jak zwykle super ;D a kociak taki słodki ;*
OdpowiedzUsuńDzięki kicia < 3
UsuńZajefajny wierszyk...byłoby bardzo szkoda...gdyby...znalazł się... w gazetce :D a propo kiciusia: https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSgsKPzXFzC149sNacTt57edfHCmJcNa2E8zz84l2yHOp9ZEfFz
OdpowiedzUsuńDziękuję :D Raczej się nie znajdzie xD Też czasem tak czuję, jak na niego paczę, on jest boski ; )
Usuń